Ekki óhróður heldur blákaldur veruleiki

Í gær hélt Sigurður G. Guðjónsson því  fram að Reynir Traustason hefði  fengið fé hjá útgerðarmanni gegn því að í staðinn fengi hann neikvæða umfjöllun um annan útgerðarmann.  Það var óstaðfest frétt. Sú saga féll algerlega að þeirri sögu sem lengi hefur verið sögð hér í Vestmannaeyjum um að Guðmundur Kristjánsson í Brimi hefði látið Reyni Traustason hafa 15 milljónir gegn því að fá neikvæða umfjöllun um Vinnslustöð Vestmannaeyja og Sigurgeir Brynjar.  Ég ákvað að fullkveða hina hálfkveðnu vísu Sigurðs G.  Þar réði fyrst og fremst að mér þótti rétt að...

...Eyjamenn vissu að þarna er verið að fjalla um burðarás í atvinnulífi Vestmannaeyja – Vinnslustöð Vestmannaeyja.

Nú hefur Reynir Traustason staðfest að hann tók við þessu fé frá Guðmundi. (http://eyjan.pressan.is/frettir/2014/08/31/reynir-stadfestir-ad-hafa-fengid-lan-fra-gudmundi-i-brimi-aldrei-reynt-ad-styra-umfjollun/).    Það gerir hann um leið og hann sakar mig um „óhróður“.  Já, Reynir Traustason ritsjóri DV sem lýst hefur hvernig hann og blaðið „pönkast á fólki“ og „tekur það niður“ (sjá: http://www.mbl.is/frettir/innlent/2008/12/15/stodum_andspaenis_thessum_hrodalegu_orlogum/) sakar mig um óhróður. 

Minn meinti óhróður var sem sagt að setja nöfn á persónur og leikendur í hálfkveðinni vísu.  Því fylgdi ég eftir með þeim orðum að ef satt reyndist að Guðmundur Kristjánsson hefði keypt ákveðna umfjöllun af DV þá væri það alvarlegt. 

Sá nafngreindi í sögunni –Guðmundur Kristjánsson- hefur einnig brugðist við og hyggst nú draga þennan bæjarstjóraræfil fyrir dómstóla vegna rógburðs og tilraunar til að sverta mannorðs hans.  Leitt þykir mér ef það hefur sært Guðmund að nafn hans skuli hafa verið nefnt.  Honum hefur þá væntanlega sárnað enn meira þegar Reynir staðfesti að hafa tekið við 15 milljónum frá honum. (http://www.visir.is/reynir-vidurkennir-ad-hafa-fengid-lan-fra-gudmundi/article/2014140839921)

Fjölmiðlar hér á landi eru á krossgötum.  Mogganum er legið á hálsi að vera í þjónkun við þá eigendur sína sem eru útgerðarmenn.  365 er legið á hálsi að vera undir hælnum á eigendum sínum (Jóni Ásgeiri og Ingibjörgu Pálmadóttur).  RÚV er legið á hálsi að vera vinstrisinnað  og ganga erinda VG og Samfó.  Allt er þetta til að draga úr trúverðugleika fjölmiðla.  Ólíkt þessum ávirðingum þá er til upptaka af samtali Reynis Traustasonar þar sem hann viðurkennir að láta undan þrýstingi eigenda (http://eyjan.pressan.is/frettir/2008/12/15/reynir-traustason-let-undan-thrystingi-thetta-er-thannig-ad-land-ad-hotad-var-ad-stodva-prentun-dv/).  Ef til vill er það í eina skiptið sem Reynir hefur stýrt umfjöllun út frá slíku.  Ef til vill taldi Guðmundur Krisjánsson að það væri góð fjárfesting að lána Reyni Traustasyni 15 milljónir.  Ef til vill lét Guðmundur Reyni fá þetta fé án þess að ætlast til neins á móti.  Ég veit það ekki.

Ég veit bara að sagan um að Guðmundur Kristjánsson útgerðarmaður í Brim lét Reyni Traustason hafa 15 milljónir er sönn.  Það er ekki óhróður heldur blákaldur veruleiki.

Ég veit heldur ekki hvort að lánveiting Guðmundar hefur haft áhrif á skrif DV en ég veit að svona skrifaði Sandkorn um Guðmund:

„Baráttujaxlinn og útgerðarmaðurinn Guðmundur Kristjánsson, sem kenndur er við Brim, hefur smám saman verið að fóta sig sem helsti og magnaðasti talsmaður útgerðarmanna. Guðmundur hefur yfir sér blæ kímni og visku sem þykir tilbreyting frá hörkunni og áróðrinum sem þykir einkenna LÍÚ.“  (http://www.dv.is/sandkorn/2012/7/26/dna-gudmundar/)

Það er ekki óhróður heldur blákaldur veruleiki.

Previous
Previous

Af hverju lúrði blaðamaður DV á upplýsingum um minnisblaðið í lekamálinu í 4 daga?

Next
Next

Vinnslustöð Vestmannaeyja í miðju deilna um eignarhald DV