Reykjavíkurborg leikur stórt hlutverk í verðbólgustöðunni

Íslendingar búa í dag við skort, það er að segja húsnæðisskort. Sú staða er ekki tilkomin af náttúruvöldum eða styrjöldum. Hún er að stóru leyti tilkomin vegna rangra ákvarðana borgaryfirvalda. Ástæðan fyrir skortinum er fyrst og fremst þéttingarstefna borgarinnar og sá lóðaskortur sem því hefur fylgt. Á síðustu fimmtán árum hafa einungis verið byggðar 1280 íbúðir á ári. Það er of lítið. Uppsafnaður skortur hefur nú orðið til þess að það þarf að byggja 5000 íbúðir á ári til að bregðast við.

Lóðaskortur á forsendum þéttingarstefnu hefur valdið ómældum skaða.

 

Húsnæðisliðurinn er ábyrgur fyrir 41% af ársverðbólgu

Öll finnum við fyrir óbærilegri stöðu vegna verðbólgu. Ársverðbólga mælist núna 6,0% með húsnæði en 3,6% án húsnæðisliðar. Þarna ræður staðan á fasteignamarkaði miklu. Án húsnæðisliðar væri ársverðbólgan 41% lægri. Sem sagt ef að stjórnvöld hefðu ekki klúðrað húsnæðismálum þá væri verðbólgan þessu lægri.

 

Samfylkingin, Dagur B. og þéttingarstefnan

Það er afar áhugavert að skoða verðlagsmælingar frá árinu 1973 og skoða hvort húsnæðisliðurinn í verðbólgunni hefur ætíð verið okkur svona hár. Svo er nefnilega ekki. Húsnæðisliðurinn skilur sig frá vísitölu neysluverðs árið 2014. Sama ár tók Samfylking við leiðtogahlutverki á ný og Dagur B. Eggertsson varð borgarstjóri aftur. Þéttingarstefnan með tilheyrandi lóðakostnaði og framboðsskorti varð að trúarbrögðum.

Áberandi er hvað húsnæðisliðurinn fór að telja á þeim tíma sem Samfylkingin tók við forystuhlutverki í borgin árið 2014.

Nánari skoðun á verðlagi með og án húsnæðis sýnir að bilið hefur aldrei verið meira en það sem af er 2024 eða 17,9%. Í bankabólunni fór bilið hæst í 6,4% en var neikvætt þegar sjálfstæðismenn skiluðu borginni af sér. Þetta er sérstaklega áhugavert þar sem yfir 90% af byggingarefni er innflutt. Er munurinn þá hugsanlega hið margumtalaða lóðaverð?

VNV með húsnæði var 6,7% undir VNV án húsnæðis þegar Sjálfstæðisflokkurinn skilaði borginni af sér.  Hún er núna 17,9% yfir með tilheyrandi verðibólguáhrifum.

Auðvitað er myndin flóknari

Það er sanngjarnt og eðlilegt að spyrja hvort hér sé ekki um einfaldaða mynd að ræða. Svarið við því er að svo sé. Auðvitað er jafnan flóknari en hér er um einn lykilþátt í núverandi stöðu að ræða. Annað; svo sem óhóflegur vöxtur hins opinbera, íþyngjandi reglukerfi, loftslagsskattar og fl. skiptir einnig máli.

 

Borgaryfirvöld fara með ferðina

Það er líka eðlilegt að velta því fyrir sér hvort það sé sanngjarnt að setja þessa sök eingöngu á borgaryfirvöld. Hvernig snertir það framkvæmdir annar staðar á höfðuborgarsvæðinu, hvað þá á landinu? Svarið við því er að borgaryfirvöld leika þarna stærsta hlutverkið. Höldum því til haga að árið 2015 (ári eftir að Dagur B. varð borgarstjóri og Samfylkingin tók við leiðtogahlutverki) samþykktu öll sveitarfélög á höfuðborgarsvæðinu svokölluð vaxtarmörk höfuðborgarsvæðisins. Þau mörk sem þar voru sett hindra vöxt á svæðinu umfram það sem þar var ákveðið. Þær áætlanir voru rétt um 70% vanmetin miðað við fólksfjölgun. Á þessu svæði búa um 83% allra íbúa þessa lands. Reykjavíkurborg neitar að kvika frá þessu samkomulagi.

 

Þessi staða hefur valdið okkur landsmönnum skorti og skaða. Þá ekki bara þeim sem búa á höfðuborgarsvæðinu, heldur alveg jafnt þeim sem búa á Raufarhöfn, Bolungarvík, Höfn í Hornafirði og öðrum svæðum þessa lands. Þetta hefur haft afgerandi áhrif á verðbólguna og þar með okkur öll.

Previous
Previous

12 morð á tveimur árum auk fjölgun annarra alvarlegra afbrota! Afhverju?

Next
Next

Fjárlögin boða 41 þúsund milljóna halla á næsta ári.